پاسخی واحد، برای جامعه اداری جدید، که برای کاهش بسیاری از محدودیت‌های ناخوشایند، انعطاف‌پذیر و سازگار بود. قاب های متحرک لایه ای بالا می روند، سقوط می کنند و در سرتاسر سایت تطبیق می یابند تا این محدودیت ها را کاهش دهند، پنهان کنند و همزمان با درختان، درختچه ها و خاک قابل توجهی که روی ساختار زیرزمین ایجاد می شوند، این محدودیت ها را در بر بگیرند. تیم طراحی می خواست دسترسی به گیاهان و فضای سبز را افزایش دهد، زندگی روزمره کاربران را غنی کند، و در عین حال فضایی برای تعاملات اجتماعی و انعطاف پذیری برای عملیات آینده فراهم کند.
با این حال، این طرح، طبیعت را به عنوان نقطه مرکزی با ایده «طبیعت قاب‌بندی» قرار می‌دهد، که نشان‌دهنده سادگی معماری است، که برای ایجاد تجربه‌ای در مقیاس انسانی و هویتی جامع بیان می‌شود.
قاب های عمودی در امتداد تفرجگاه سبز فضایی منعطف با حجم و فراوان با بافت های سبز ایجاد می کند.
